GÖYNÜK

BOLU İLİ GÖYNÜK İLÇESİ
GÖYNÜK İLÇE TANITIM
göynük
bolu göynük
göynük bolu

göynük resimler
göynük fotoğraflar
göynük manzaralar
göynük görüntüler
göynük video
göynük spor
göynük haber
göynük harita
göynük ulaşım
göynük iklim
göynük turizm
göynük otel
göynük yurt
göynük pansiyon
göynük konaklama
göynük akşemseddin
göynük evleri
göynük konut
göynük emlak
göynük daire
göynük arsa
göynük toki
göynük lojman
göynük kiralık
göynük satılık
göynük sağlık
göynük hastahanesi
göynük devlet hastahanesi
göynük kaymakamlık
göynük belediye
göynük nüfus
göynük emniyet
göynük meb
göynük eğitim
göynük okul
göynük kurs
göynük lisesi
göynük ekonomi
göynük sanayi
göynük ticaret
göynük tarım
göynük hayvancılık
göynük dağları
göynük akarsuları
göynük ovaları
göynük yaylaları
göynük gölleri
göynük dernek
göynük yemekleri
göynük doğa
göynük gezi
göynük tatil
göynük kültür
göynük sanat
göynük

GÖYNÜK İLÇE TARİHİ

OSMANLIDAN ÖNCE GÖYNÜK

Anadolu`ya ilk yerleşenlerin "Proto-Hitit"ler olduğu kabul edilmektedir. Proto-Hititler, tahminen M.Ö. 5000 yıllarından itibaren Orta Anadolu`ya gelmeye başlamışlardı. Anadolu`nun bu ilk ahalisinin "Turanî" oldukları yapılan araştırmalardan anlaşılmıştır.

M.Ö. 2000 yıllarında gelen "Ariler" ve "Hititler" Anadolu`nun ilk ahalisi ile karışarak ilk Anadolu tipini meydana getirmişlerdir. Hititler Devlet Yönetiminde özgür beylikler (Etiler) kurdukları için, genellikle Anadolu halkına Etiler de denir.

M.Ö. 1200 yıllarında Balkanlardan Anadolu`ya "Trag-Frik" akını olmuş, Frigler Hititlerin devletini yıkmıştır. Hititlerin yıkılmasından sonra Anadolu`nun kuzey batısında (Eskişehir-Kütahya-Afyon civarlarında) Frigya Devleti kurulmuştur. (M.Ö. 1200-620). Frigler doğuya doğru ilerlerken Bitinya`yı almışlardır. ( Sakarya nehri, Bartın çayı arasında kalan Bolu ve civarına Bitinya denilmektedir.

Friglere ait en eski yazılı belge 1966 yılında Göynük`ün Soğukçam (Germenos) köyünde bulunmuştur. Soğukçam köyünün ve türbeönü kayasının bulunduğu çevre esas kısmıyla Asar Tepe`de bulunan bir Frig yerleşim yerini belirler. Burası Frigya`nın kuzey sınırı bölgesinde, kuzeyden gelecek tehlikeyi önleyecek bir kale mahiyetindedir.

Bölge Bitinya ile Frigya arasında bir geçiş sahası teşkil etmekte olup, daha sonraki çağda da her iki bölge özelliklerini gösteren eserlere rastlanmakta olup, burada iki bölge karakteristiği birbirine karışmaktadır.

GÖYNÜK  İLÇE TARİH

Friglerden sonra üstünlük "Lidya"ya geçince "Bitinya ve Bitinya şehirleri" de Lidya`ya bağlandı (M.Ö. 620). Lidya Devleti M.Ö. 546 yılında İranlılarla yapılan savaşın sonunda yıkılınca hakimiyet Perslerin eline geçti. İran idaresi Anadolu`da 213 yıl sürmüştür. Makedonyalı İskenderin Asya seferi ile Anadolu`daki Pers hakimiyeti sona ermiştir.

GÖYNÜK BAKIRCILIK

M.Ö. 279 ve M.Ö. 74 yılları arasında Bitinya Krallığı hüküm sürmüştür. M.Ö. 188 senesinden sonra Anadolu Romalıların eline geçmişti. Romalılar Anadolu`da dolaylı (endirek) bir hegemonya kurdular. M.Ö. 74 yılında Bitinya Krallığı miras olarak Romalılara geçti.

Göynük`te Himmetoğlu köyü hudutlarında Çatak Hamamı diye bilinen şu anda dahi hamam olarak kullanılabilen Romalılara ait hamam kalıntıları mevcuttur.

Sakarya`dan geçerek bir üçgen şekli gösteren "Roma Askeri" yolu Dadastan`dan geçerdi ki, Dadastan`ın bu günkü Göynük şehri olması muhtemeldir. Göynük`ün en eski adı "Koinon Gallicanan"dır, diyenlerde vardır.

M.S. 395`te Roma İmparatorluğu ikiye ayrıldığı zaman Bitinya Doğu Roma`nın yani Bizansın hissesine düşmüştür.

Bizanslılar döneminde Anadolu arazisi Thema denen bir takım bölgelere ayrılmıştı. Bitinya`da ortaya çıkan Themalar; Opsikion, Optimatum ve Bukellarion olup, hepsi askeri karakter taşıyordu. Selçukluların tarih sahnesine çıkmasıyla Bizanslılar kale yapımına önem

 verdiler. Türk baskısı arttıkça Dadastana kalesini de diğer kaleleri gibi uyanık tuttukları kaydedilmektedir.

1200 yılların sonlarına doğru Bizans yönetimi iç mücadelelerle iyice zayıflamış, imparatorların hiçbir kuvvet ve nüfuzu kalmamıştı. Kent ve kasabalar Tekfur denilen yarı bağımsız derebeylerin eline geçmişti. Göynük ilçesinde Bizanslılar dönemine dönemine ait kalıntılara Susuz, Kilciler, Boyacılar, Kayabaşı, Narzanlar köyleri gibi bir çok köyde rastlanmakatadır.

1071 Malazgirt Zaferinden sonra 4-5 yıl gibi kısa bir zamanda bütün Anadolu gibi Bolu bölgesini de Bizanslıların elinden alan Kutalmışoğlu Süleyman Bey olmuştur. Anadolu bir asır kadar beylikler halinde idare edilmişti. Anadolu Selçuklu Devletini oluşturan 19 beylikten biri olan İznik Beyliği Bitinya`yı da içine alıyordu.

Ancak 1096`da haçlı seferlerinin başlamasıyla uzun yıllar Türk-Bizans savaşları yaşandı. Her iki tarafın uç kuvvetleri arasında ileri geri taşmalar olduysa da genellikle Denizli-Kütahya-Eskişehir-Bolu dolayları her iki taraf için sınır oldu. 1243 Kösedağ savaşından sonra Moğollar Anadolu`ya hakim oldular, Selçuklulara

bağlı uç beyleri de İlhanilere vergi vermek suretiyle kendi varlıklarının devamını sağlamaya çalıştılar. Bu beyliklerden biri de Göynük beyliğidir. Bazı kaynaklarda Umurbey beyliği diye de geçmektedir. (Göynük ilçesine bağlı Umurlar köyü mevcuttur.)

Kaynaklar Göynük Emiri Cakü beyin emrinde üç bin atlı olduğunu kaydetmekte sonraki yıllarda Umurbey diye kayıtlara rastlanmaktadır. Ancak bazı kalelerinde tekfurlar elinde olduğu rivayet edilir.

Gazi süleyman pasa hamamı ömersikkin türbesi pembe köşk

Göynük`te ilk Osmanlı akınları 1292 de görüldü. Ertuğrul`un yakın dostu Samsa Çavuş ve Sülemiş Mudurnu yaylasında Hıristiyan Müslüman yakınlaşmasını sağlamıştı. Köse Mihal`in yol göstericiliği ile Sakarya suyunu geçen Osman Gazi, Samsa Çavuş`la buluştu. Göynük, Taraklı ve Mudurnu kalelerini içine alan hücumda büyük başarı sağlandı.

Nihayet Osman Gazi`nin son dönemlerinde 1323 yılında Göynük ve civarı fethedilerek Osmanlı toprağı olmuştur.

Ohan Gazi devrinde 1333 yılında Geyve, Göynük, Mudurnu üzerinden Bolu`ya gelen İbn-i Batuta, bu havaliyi yalnız Türkmenlerle meskûn görmekle kalkmıyor. Aynı zamanda hemen uğradığı şehir ve kasabada "Ahi" zaviyelerinde konakladığını belirtiyor.

Muhtemelen bir otorite boşluğundan sonra 1330 lu yıllarda Orhan Gazi`nin oğlu Gazi Süleyman Paşa Taraklı, Mudurnu, Göynük civarına gelmiş ve hakimiyeti yeniden tesis etmiştir. Aşıkpaşazade`nin ifadesiyle;

"Süleyman Paşa dahi o kadar adalet gösterdi ki, bütün o memleketlerin halkı derler ki, Ne olur? Eski zamanlardan beri bunlar bize beğ olaydılar! Çok köyler bu Türk kavmini gördüler. Müslüman oldular. O memlekette ne kadar mülkler vardır ki hepsi Süleyman Paşa`nın verdiği kadar üzerine durur".

Göynük`te Gazi Süleyman Paşa`nın yaptırdığı Camii ve Hamam halen mevcut olup, hizmet vermektedir.

Evliya Çelebi`de Göynük`e yaptığı seyahatte "8 mahallesi 2000 kadar evi vardır, ahalisi tamamen Türk`tür. 20 Sıbyan mektebi varsa da medrese yoktur" demektedir. Ayrıca Gazi Süleyman Paşa tarafından Camii ve Hamamın yapılışını hikaye etmektedir.

İdare bakımından Osmanlı döneminde Bolu 6 devir geçirmiştir. Bu devirler ve Göynük`ün bu devirlerdeki durumuna bakmak yararlı olacaktır.
BİRİNCİ MUTASARRIFLIK DEVRİ  (1324  1692)

İLK MUTASARRIFLIK DEVRİ (1324-1692)

Bolu, Sancak Beyliği şeklinde Anadolu Eyaletine bağlıydı. Anadolu Eyaleti başşehri Kütahya idi. Göynük Bolu sancağına bağlı bir kazadır. Evliya Çelebi`nin anlatımıyla;

"Bolu sancağı hâkinde olup yüz elli akçelik kazadır. Kethude yeri ve kethüda Serdarı vardır".

VOYVODALIK DEVRİ  (1692  1811)

Bolu Sancaklıktan Voyvodalığa (Voyvoda=Beylerbeyi veya mutasarrıfların kazaya gönderdikleri memur) indirildi. 119 yıl Voyvodalıkla idare edildi.

KAŞIKÇILIK

İKİNCİ MUTASARRIFLIK DEVRİ(1811  1864)

Voyvodalık 2. Mahmut`un emri ile kalkınca (1811) yerine Bolu Sancağı ile Viranşehir Sancağı birleştirilerek, Mutasarrıflık kurulmuş ve Kastamonu Eyaletine bağlanmıştır. Bolu Livası (Sancağı) içindeki 19 kazadan biri Göynük, namı diğer Torbalıdır. (1857 Salnamesine göre).

Bu dönemde Göynük`te Selman (Süleyman) Ağa derebeyliği yapmıştır. Bu dönemdeki derebeyleri halka çok zulüm yapıyordu. Bolu Mutasarrıflarına kıymetli hediyeler vermek suretiyle ihtiyatkarane hareket eden Göynüklü Selman ağa ise (diğerlerine göre)

 yumuşak davranıyordu. Mamafih ara sıra muhteşem konağının karşısındaki "kanlı cevize" adam astırırdı. Göynük`ün Narzanlar köyünde namına iki çeşme yaptırmıştır.

ÜÇÜNCÜ MUTASARRIFLIK DEVRİ(1864   1908)

1864 Teşkil-i Vilayet Nizamnamesi ile eski eyalet sistemi yerine "Vilayet" sistemi kabul edildi. Kastamonu Vilayeti Bolu Sancağının kazalarından biri Göynük (Torbalı)dır. 1866 yıl Kastamonu Vilayet Salnamesinde Bolu Sancağı kaza sayısı 17, 1868 yılı Salnamesinde 31 iken, 1869 yılı salnamesi kaza sayısını beşe (Bolu, Ereğli, Bartın, Gerede, Göynük) indirmiş, bu 1873 yılı salnamesine kadar devam etmiştir. 1874 ve 1875 yılı salnamelerinde kaza sayısı 6 iken, 1876 ve 1877 yılı salnameleri kaza sayısını 5 olarak telaffuz etmektedir.

Bu dönemde Göynük kaza olmayı devamlı olarak sürdürmüş olup, Düzce-Akçakoca birleşik nahiyesi olarak Konrapa 5 yıl kadar Göynük kazasına bağlı kalmış, yine Mudurnu ve Mihalgazi nahiye olarak yaklaşık olarak 15 yıl kadar Göynük kazasına bağlı olmuşlardır.

1871 Kastamonu Salnamesinin 85. sayfasında Göynük`ün nüfusu 26.108 dir. 1877 yılı salnamesinde 6 kazanın beşinde rüştiye mektebi bulunduğu yazılı olup, Göynük Rüştiye Mektebinin 35 öğrencisi olduğu belirtilmektedir.

1889-1890 yıllarında Göynük Kaymakamı Kâmi Efendi tarafından şimdi kullanılan Hükümet Konağı yaptırılmıştır. (Kapı kitabesinden öğrenilmektedir.)

Vital Cuinet`ye göre göre 2. Abdülhamit devrinde Göynük ilçesinin köy sayısı 119, nüfusu18.575`dir.

DÖRDÜNCÜ MUTASARRIFLIK DEVRİ  (1908   1923)

1908`DE Bolu Mutasarrıflığı müstakil hale gelmiştir. 1916 Bolu İl Yıllığında Bolu`nun kazaları Devrek, Düzce, Gerede, Göynük, Mudurnu ve Zonguldak`tır. Göynük Kaymakamı Mustafa Hulusi, nüfusu 18879`dur.

CUMHURİYET DÖNEMİNDE GÖYNÜK

10 Ekim 1923`de Bolu Mutasarrıflık dönemini kapattı, Vilayet oldu, Bolu Vilayetinin kazaları Düzce Gerede, Mudurnu ve Göynük`tür . Cumhuriyet döneminde , 1923`ten 1977 yılına kadar göynük`te 46 kaymakam görev yapmıştır.

Göynük Milli Mücadeleye büyük destek vermiş olup, bu desteğini anıtlaştırmıştır. 1922 yılında Kaymakam Hurşit Beyin önderliğinde Sakarya Zaferinin anısına İlçeye hakim bir tepeye Zafer Kulesi yapılmıştır. Bu kule onarımlardan geçmiş, saat kulesi olarak kullanılmış olup, hala ilçeye nostaljik ve büyüleyici bir güzellik sunmaktadır.

GÖYNÜK İLÇE COĞRAFİ DURUM

Göynük yurdumuzun batı Karadeniz bölgesinin 31. ve 41. enlem ve boylamları arasında yer alır.

Yüzölçümü 1437 km2 olup, denizden yüksekliği 720 m. dir.

Bolu İlinin Güney Batısında yer alan Göynük İlçesinin doğusunda Mudurnu ilçesi, batısında Sakarya’nın Taraklı, Kuzeyini Sakarya’nın Akyazı, Güneyini Ankara’nın Nallıhan, Eskişehir’in Sarıcakaya ve Bilecik’in Yenipazar ilçeliri çevirmektedir.

İlçe arazi yapısı, beşeri ve ekonomik özellikler yönünden beş bölgeye ayrılabilir.

1. Falanızkırı,

2. Kaşıkcıderesi,

3. Dağsalısı,

4. Alaniçi,

5. Akarsuyu boyu ve Ova bölgesi.

GÖYNÜK YÜZEY ŞEKİLLERİ

İlçe toprakları genellikle dağlık, tepelik ve akarsuların derin vadiler açtığı bir araziyi kapsamaktadır.Göynük Alp Orejenesi sonucu teşekkül etmiş Kuzey Anadolu Dağları olarak isimlendirilen kuşak üzerinde yer almaktadır. Dolayısıyla bu hareket sonucu yörede etkin olan dağlar teşekkül etmiştir. ...Göynük`ü çevreleyen dağlar, Kuzey Anadolu dağ sisteminin birer parçasını oluşturan Köroğlu Dağları ile Abant Dağları`nın birer uzantısı durumundadır. Bu dağların uzantıları Göynük`e doğru birkaç kola ayrılırlar ve yükseltileri iyice azalır.

GÖYNÜK İLÇE DAĞLAR

 Abant Silsilesinin devamını oluşturan Kapıormanı Dağı 1277 m. Yüksekliğinde iken, doğuya doğru gidildiğinde Arıkçayırı tepesi 1617 m’yi bulmaktadır. Köroğlu Dağlarının kapsamındaki Kocaman Dağ 1379 m. İken, Güneydoğuya doğru gidildiğinde Köroğlu kayası 1720 m. Ye ulaşmakta ve ilçemizdeki en yüksek nokta olmaktadır.Göynük, doğuda Buzluk, batıda Boztepe, kuzeyde Zincirlikayalar, güneyde Erenler ismini taşıyan yüksek tepeler arasındaki yamaçlarına yaslanarak kurulan tipik bir Anadolu kasabasıdır. Arazi batıya doğru alçalmaktadır. ...Göynük Çayı ve Sofuali Çayı ilçenin güneybatısında birleşerek ilçeden çıkarlar, dar ve derin vadilerden geçerek Sakarya nehrine karışırlar. Şehrin içinde ve kenarlarında Sela Kayası, Kızılkaya, Bozdağ ve Buzluk dağları vardır.

GÖYNÜK  İLÇE AKARSULAR

BOLU GÖYNÜK ÇAYI
Sakarya Havzası içinde yer alır. Esas kaynağını Çubuk Gölü ayağından alır. Yan dereler yardımı ile beslenir. Göynük`ten geçtikten sonra Değirmenözü,İbrahimler ve Hatip Deresi`ni alarak Göynük ve Bolu il sınırlarından çıkar. Doğu-batı istikametinde eğimi takip ederek Sakarya Nehri`ne ince bir vadi ile açılır. Eğimin fazla olduğu yerlerde hızlı akışlıdır. Eğimin fazla olduğu yerlerde hızlı akışlıdır. Eğimin azaldığı yerlerde ise çok geniş olmamakla birlikte menderesler çizerek yoluna devam eder. En fazla akım nisan-mayıs aylarında görülür. Zaman zaman ilkbahar ve yaz aylarında görülen sağanak yağışlar ile coşarak etrafındaki tanm alanlarını önemli ölçüde tahrip eder. 1991 yılının temmuz ayında meydana gelen sel felaketi şehir merkezinde evlerin yıkılmasına,bazı araçların sele kapılıp gitmesine ve hayvan telefine sebep olmuştur.

GÖYNÜK İLÇE OVALAR
İlçe sınırları içersinde yer alan en önemli ova, çöküntü sonucu oluşan Himmetoğlu ovasıdır. Göynük İlçesi güneyinde yer alan Himmetoğlu ovasının kuzey-güney yönünde 5 km. genişliği var iken, doğu-batı yönünde 17 km. uzunluğa ulaşmaktadır. Bölücekova’dan başlayıp, Çatak boğazına uzanan bölümde ılık bir iklim hüküm sürer. Himmetoğlu’nun kuzey batısında peneplen (yontuk düz) özelliği taşıyan Narzanlar düzlüğü yer alır. Burada karasal iklimin özellikleri görülür.

GÖYNÜK İLÇE PLATOLAR
İlçenin kuzeyinde sıradağların uzanışına paralel yüksek düzlükler ise doğu-batı istikametinde Karabey, Çubuk, Değirmenözü ve kaşıkçı yaylalarıdır.

GÖYNÜK JEOLOJİK YAPI
: İlçe arazisi yapısal jeoloji bakımından Mezozoik ve Neozozik çökellerden oluşmuştur. Mezozoik; Pelojik organizmalı alt ve üst kratese, Neozoik bebentonik organizmalı Paleosen ve eosen ile temsil edilmektedir.

GÖYNÜK İLÇE İKLİMİ
 Göynük, ne deniz ikliminin bariz etkilerinin görüldüğü Karadeniz iklim tipi, ne de İç Anadolu`nun tam karasal iklim özelliklerinin görüldüğü bir sahadır. Her iki iklim tipi arasında geçiş özelliği gösterir... Göynük, genel bir açıklama ile yazları sıcak ve kurak, kışları ise soğuk ve kar yağışlı karasal iklim özellikleri göstermektedir. Fakat sonbaharda başlayan yağışlı devrenin mayıs ortalarına kadar uzaması karasal iklim tipinden ayrılmasına sebep olmaktadır. Sıcaklıkların yıllık gidişi mevsimlerin genel karakterine uygun bir seyir göstermektedir. Aralık, ocak, şubat aylan en soğuk aylar, haziran, temmuz, ağustos ayları ise en sıcak aylar olarak görülür.

Yağışlar ilk ve sonbahar aylarında görülür. Ortalama yıllık yağış miktarı m" de 614 kg`dır. Göynük`te yıllık ortalama sıcaklık 10,8 °C, en yüksek sıcaklık 36,5 °C, en düşük sıcaklık ise -17,6 °C olup, ortalama kar yağdığı gün sayısı 16`dır.

Hemen her yönde esen rüzgarlar aynı hızdadır. En çok esen hakim rüzgar yönü ise kuzeydoğu rüzgarı yani "poyraz"dır.

GÖYNÜK İLÇE MADENLER

Madenler

Göynük, Orojenesi sonucunda oluşan Kuzey Anadolu Fay Hattı üzerinde bulunmasından dolayı madenler bakımından oldukça zengindir. M.T.A. Enstitüsü tarafından hazırlanan "Türkiye Yer Altı Kaynaklan Envanteri"ne göre ilçe genel sınırları içinde şu madenlere rastlanmıştır.

Hasanlar Köyü`nde asfaltit, Bölücekova, Çubukdere, Güney, Kabalar, Hasalar, Kayabaşı, Kuyupmar, Kürnüç, Yukarı Milyas köylerinde bitümli şist, Merkez ilçede çimento hammaddesi, Çaylak köyünde demir, Göynük merkez, Bölücekova, Himmetoğlu, Kuyupmar, Şeyhler`de maden kömürü, Çatacık ve Ilıca köylerinde maden suyu, Germenas köyü yakınlarında 4 adet petrol yatağı belirtilmiştir. Ayrıca, bol miktarda mermer yatakları vardır.

Günümüzde sadece mermer ve linyit yatakları işletilmektedir.İlçedeki en önemli yer altı zenginliği Linyit Kömürü`dür. Türkiye Kömür İşletmelerince işletilen Himmetoğlu ocaklarındaki linyit kömürünün rezervi 39 milyon ton olup, kalorisi ortalama 4500`dür.

Bitki Örtüsü: İlçe arazisinin 2/3`si dağlık ve ormanlık saha, geri kalan 1/3`i genellikle tarım sahası ve akarsu boylandır. İlçede asli ağaç türü Karaçam`dır. Bundan sonra Sarıçam ve Palamut Meşesi gelir. Diğer ağaç türleri ise Pırnal Meşesi, Kayın,Ihlamur, Şimşir, Karaağaç ve Ardıç`tır.

İlçe merkezinde evlerin bahçeler içinde yer almaları ve bu bahçelerdeki meyve ağaçları ilçeye yeşil bir görünüm vermektedir. Ayrıca akarsu boylamadaki kavak ağaçlan önemli bir yer tutmaktadır.

Orman varlığı, Göynük Orman İşletmesi`nin yoğun çalışmaları ile hem korunmakta hem de müsait sahalara yeniden fidan dikilerek geliştirilmeye çalışılmaktadır.

Bölge topraklarının ana materyali killi, kumlu, kalkerli ve marnlı kayaların ufalanmalarıyla oluşmuştur. Toprak tipleri: Kahverengi orman toprakları, kolüviyal topraklar ve alüvyon topraklarıdır.

GÖYNÜK İLÇE EKONOMİ

GÖYNÜK İLÇE TARIM

GÖYNÜK TARLA ÜRÜNLERİ

Tarla ürünlerinin en önemlileri buğday, arpa, yulaf nohut, fasulye, şeker pancarı, ay çiçeği ve patatestir.

İlçeye özgü bir ürün olarak 600-1000 ton arasında rekoltesi değişen Bombay fasulyesinin önemli bir yeri vardır. Normal fasulyeden 3-4 kat daha iri olup bu ürün ülkemizde Göynük ve civarında üretilmekte olup, ihraç edilmektedir.

GÖYNÜK SEBZE VE MEYVECİLİK

Sebzecilik genelde halkın kendi gereksinimlerini karşılamaya yöneliktir. Taze fasulye, kavun, karpuz, domates üretilen başlıca sebzelerdir.

Meyve olarak armut, ayva, elma, erik, kiraz, vişne, ceviz, badem, dut, fındık ve üzüm üretimi yapılmaktadır. Göynük eriği meşhurdur. Ceviz dışında diğer ürünlerin bir ekonomik değeri yoktur.Son dönemlerde ilçe ve köylerinde enginar üretimi ile ilgili önemli gelişmeler sağlanmış.

GÖYNÜK İLÇE HAYVANCILIK

Hayvancılık büyükbaş hayvancılık, küçükbaş hayvancılık, arıcılık ve kümes hayvancılığı ilçe ekonomisinde önemli bir yer tutar. Özellikle kümes hayvancılığı oldukça gelişmiş olup, ilçe ekonomisinin bel kemiğini teşkil eder.

GÖYNÜK BÜYÜKBAŞ HAYVANCILIK

Büyükbaş hayvanların 4.371 adeti yerli sığır, 6.880 adeti melez sığır ve 2.137 adeti de kültür sığırıdır. Üretilen hayvansal ürünler çevre illere pazarlanmaktadır.

GÖYNÜK KÜÇÜKBAŞ HAYVANCILIK

İlçe'de 33.297 küçükbaş hayvandan 20.154'ü yerli koyun, 13.121'i kıl keçisi ve 22'si tiftik keçisidir.

GÖYNÜK ARICILIK

İlçemizde toplam 4.000 adet fenni ve 250 adet kara kovan olmak üzere 4.250 adet arı kovanı vardır. Göynük balı meşhur olup çevrede aranılan bir baldır.

GÖYNİK KÜMES HAYVANCILIĞI VE BESİ TAVUKÇULUĞU

İlçemizde besi tavukçuluğu ileri derecede gelişmiş olup modern tesislerde üretim yapılmaktadır. Üretilen etlik tavuklar ülke geneline ve yurt dışına pazarlanmaktadır.

İlçenin Şirketi Er Piliç civ civ üretimi ve Kesim hanesi ile piliç üretim ve pazarlamasında son derece modern ve entegre bir sistemle çalışmaktadır.

CİVCİV

GÖYNÜK  YUMURTA TAVUKÇULUĞU

İlçede yumurta tavukçuluğu da ciddi bir gelişme göstermiştir. Yaklaşık 150 kümes tesisinde 750.000 adet tavuk bulunmakta ve yıllık yumurta üretimi 175.000.000 adete ulaşmaktadır.

GÖYNÜK MADENCİLİK

İlçe ekonomisinde madencilik (linyit kömürü) ve orman ürünleri de önemli bir tutar. Himmetoğlu köyünde zengin kömür rezervi bulunmaktadır.

GÖYNÜK AĞAÇ OYMACILIĞI

Kılavuzlar köyünde kayın, şimşir, ceviz ve ardıç gibi ağaçlardan çeşitli süs eşyaları, çeşitli mutfak gereçleri ve bastonlar üretilmektedir.Yandaki resimde üretilen ürünlerin ufak çapta birer örnekleri bulunmaktadır

GÖYNÜK KAŞIKLARI

GÖYNÜK İLÇE NÜFUSU
İlçe Nüfusu

Göynük ilçesinin nüfusu 1870 lerden bu yana çok belirgin artış ve azalışlar göstermemiştir. Merkez ve köyler ortalama toplam 20.000 civarında bir nüfusa sahip olmuştur.

1871 Yılı Kastamonu Vilayet salnamesinin 85. sayfasında Göynük kazasının nüfusu 26.108 olarak yazılıdır.

Vital Cuinet`e göre 2. Abdülhamit devrinde Göynük nüfusu 18.575 olarak verilmiş 117 köyünün olduğu, nahiyesinin olmadığı belirtilmiştir. (La Türquie D`Asie Paris 1874)

1899 Yılı Kastamonu Salnamesinde Göynük Kazasının nüfusu toplam 21.457 olarak geçmektedir.04+

1916 Yılı Bolu Yıllığında Göynük kazasının 18.879 nüfusu olduğu yazılmıştır.

GÖYNÜK

1927 Yılından sonra azalan Göynük merkez nüfusu 1945 yılından itibaren artış eğilimine girmiş ve 1985 yılında 4.218`e ulaşmıştır. Ancak sonradan yine hafif bir azalma eğilimine girdiği gözlenmektedir. Köyler nüfusunda ise 1927 yılında başlayan artış eğilimi 1950 ve 1965 yıllarında 19.000`i aştıysa da tekrar bir azalma eğilimine girmiştir.

GÖYNÜK PAZARI

Göynük ilçesinde ailelerin çocuk sayıları genelde azdır. Köylerden ilçe merkezine belirgin bir göç olsa da, asıl göç köylerden ve merkezden büyük şehirlere doğru bir yön izlemiştir. Bu nedenlerden Göynük İlçe nüfusu 1970`lerden 1990`a kadar önemli değişimler göstermediğini ifade etmek yanlış olmayacaktır. Ancak 1990 ile 1997 yılları arasında ilçe merkezinin nüfusunda bir artış görünüyorsa da köyler nüfusunda belirgin bir azalış nedeniyle toplam nüfusta ciddi bir azalma görülmektedir.Göynuk Cuma Mah. Çeşme Mah. Yenice Mah. Kepkebir mah. Sofuali Mah. Hacıabti mahallesi olmak üzere 6 mahalledir.2000 yılı nüfus sayımına göre 3.998 nüfusa sahip olup köylerle birlikte 16.123 civarıdır.

GÖYNÜK TARİHİ VE TURİSTLİK YERLER

AKŞEMSEDDİN HZ

Akşemseddin Hazretleri Türbesi

Fatih Sultan Mehmet'in hocası Akşemseddin'in Göynük'deki Türbesi 1464 yılında Fatih Sultan Mehmed tarafından yaptırılmıştır. Kefeki taşından yapılmış kasnaksız bir kubbe ile örtülü altıgen planlı bir yapıdır. Girişi doğu yönündedir. Kapının üzerinde sivri kemerli bir alınlık yer alır.

Türbenin içi çok sadedir. Kubbenin oturduğu pandantifler ilgi çekicidir. Her kenarda, altta ve üstte ikişer sıra halinde yer alan pencerelerden üst sıradakiler geç devre ait renkli camlı alçı şebekelerle süslenmiştir. Akşemseddin'in sandukası 2.50x0.50 metre boyutunda, kapıdan içeri girince sağdadır. Ceviz üzerine kabartma yazı ile süslü olan bu sanduka Osmanlı ağaç işçiliğinin güzel bir örneğidir. Kapaklar nar çiçeği kabartması ile süslenmiştir. Türbede ayrıca Akşemseddin'in oğulları Sadullah ile Emrullah çelebilerin sandukaları vardır.

Göynük İlçesinde her yıl 29 Mayıstan bir önceki pazar günü Akşemseddin Hazretleri'ni anma günü düzenlenmektedir. Büyük katılımların olduğu bu günde bilimsel nitelikte sempozyumlar da gerçekleştirilmektedir.

Zafer Kulesi

Tarihi Zafer Kulesi
Göynük’e gelenlerin gözüne ilk çarpacak yapılardan birisi..
1922 yılında Sakarya Meydan Savaşı anısına Cumhuriyet döneminin ilk kaymakamı Hurşit Bey tarafından, ilçeye hâkim bir tepede, altıgen taş temel üzerine üç katlı ahşap yalı baskı mimarisi tarzında inşa edilmiştir.

Gazi Süleyman Paşa

Hamamı ve Camii

GAZİ SÜLEYMAN PAŞA CAMİİ
Gazi Süleyman Paşa Camii yanındaki hamamla birlikte 1331-1335 yılları arasında Osmanlı Hükümdarlarından Orhan Beyin oğlu Şehzade Gazi Süleyman Paşa tarafından külliye olarak inşa edildi. Bu külliye aynı zamanda çok ilginç bir hikayeye de sahiptir. Rivayet olunur ki; Camii’nin yapımı sırasında yapıya taş getiren ama getirdiği taşı bırakmadan geri götüren bir işçi Süleyman Paşa’nın dikkatini çeker.

Türbeler

BIÇAKÇI ÖMER DEDE TÜRBESİ
(Ömer Sikkin)
Akşemseddin Hz.’yle aynı dönemde yaşamıştır.Hacı Bayram Veli Hz.’nin Müritlerindendir. Göynük’te oturur, bıçakçılık yaparak geçimini sağlardı.Miladi 1475 yılında vefat ettiği rivayet edilir. Bir Cuma günü namazdan sonra Akşemseddin Hazretleri cami’de zikir halkası kurar.Bıçakçı dede halkaya katılmayarak bir köşede sohbete başlar, bunun üzerine
Akşemseddin Hz. “halkımıza katılmaz ise Hacı Bayram Veli Hz.’nin tacını ve hırkasını alırız”der. Bıçakçı Dede’de meydana bir ateş yaktırarak” “keramet tac’da ve hırkadaysa biz yanarız, bizdeyse onlar yanar” Bıçakçı dede ateşten sapasağlam çıkar.
DEBBAĞ DEDE TÜRBESİ
Hayatı ile ilgili menkıbelere dayanır.Mesleği deri tabakçılığıdır.Halk kendisini Tabak Dede diye tanır.Anlatılanlara göre ermiş ve ermişlikte yüksek bir mertebeye ulaşmıştır.
Bir hac mevsiminde Göynük ve civarından bir grup müslüman hac ibadetini yerine getirmek için hicaz’a giderler ve görevlerini yerine getirirken hacılardan biri kaybolur.
Diğer hacılar döner, o kalır, çaresizlik içinde kıvranırken arap’ın biri yanına gelip derdini sorar, o da anlatır.Arap merak etmemesini Göynük’ten bir zat’ın her sabah namaz için Mekke’ye geldiğini, onunla dönebileceğini söyler.”Namazdan sonra sıkıca sarıl, ne derse desin sakın bırakma”der.Adam söylenenleri yapar, Tabak Dede bakar ki kurtuluş yok,”gözlerini yum, ben aç demeden, açma, bu olayıda kimseye söyleme”der
Birlikte Göynük yakınlarına gelirler Gümele (şimdiki Mihal.Gazi) köyünden olan bu adam bir süre sonra dericilikte kullanılan tetere otu satarken Göynük’te Tabak Dede’yi tanır, “vademiz dolmuştur, suyumuz ısıtılsın”der ve vefat eder.

Sünnet Gölü

SÜNNET GÖLÜ
Göynük Bolu yolunun 20.km’sinden sağa dönüp 4 km. daha giderseniz Sünnet Gölüne varırsınız. Erenler ile Kurudal arasındaki dar vadinin heyelan sonucu tıkanmasıyla oluşan gölün büyüklüyü 18 hektar, deniz seviyesinden yüksekliği 820 metre en derin yeri ise 22 metredir.Konaklanabilecek modern tesislere sahiptir. Göl ve çevresinde balık avlayabilir traking yapabilirsiniz.

Çubuk Gölü

ÇUBUK GÖLÜ
Göynük Bolu yolunun 5. km’sinden sola dönerek 6 km daha yol yaparsanız Çubuk Gölü karşılar sizi. Kayabaşı Tepesinden inen heyelanın genişleyen vadiyi tıkaması sonucu oluşun göl, 15 hektar büyüklüğünde olup deniz seviyesinden 1150 metre yüksektedir. Kıyısında gölbaşı mahallesi vardır. Çevresinde yürüyüş parkuru bulunmaktadır ve etrafı güzel çam ormanlarıyla çevrilidir. Günübirlik piknik ve kamp amaçlı geziler için tercih edilmektedir. Çubuk Gölü balık avlamayı ya da yürüyüş yapmayı sevenler için idealdir.

Tarihi Konaklar

Yaylalar

Tarihi Eserler